Ruan en die Maantuig

  Dit was kwart oor ses in die aand en Ruan moes eintlik al klaar gewees het met sy huiswerk, maar hy het nog nie eers begin nie! Hy het gereken hy sou dalk in die moeilikheid wees die volgende dag by ou meneer Jansen, maar wat. Hoe dikwels kry mens nou die kans om maan toe te gaan?!

  Woensdag oggend was als nog normaal, as mens dit so kan noem. Ruan het soos gewoonlik sy pap voor die TV sit en eet, sy sussie was besig met haar hare en ma en pa het ook nog iewers in die huis rondgeskarrel om verlore brille te soek en te reel wie moet nou vir wie wanneer oplaai en aflaai vir die dag. Langs Ruan op die bank was ou Geles die kat. Geles was soos ‘n regte kat betaam maar redelik min gespin oor al die vroeg-oggend warboel in die Havenga huis. Min het Ruan toe geweet hoe avontuurlik hierdie Woensdag sou uitdraai!

  Dinge by die skool het ook maar redelik normaal verloop vir ‘n Woensdag. Wiskunde, Afrikaans en NWT. Toe darem eers pouse. Engels, SW, nog ‘n pouse en laastens was dit uiteindelik Lewensorientering. Ruan moes studie sit en daarna het hy soos gewoonlik gaan hokkie oefen. Hy speel in die Graad 7 A span en hoop om vanjaar weer vir die Vrystaat gekies te word. Ruan kon nie al sy huiswerk in studie klaarkry nie en het geweet die Wiskunde en voorbereiding vir more se mondeling sou nog vir hom wag as hy by die huis kom. 

  Ruan se pa het hom soos gewoonlik net na die hokkie kom oplaai en toe is hul huistoe. Nou hier is waar dinge so bietjie anders begin loop. Hul stop eers by Spar. Dis eintlik heel normaal, maar wat snaaks was of eienaardig ten minste, was dat hulle die enigste mense daar was! Behalwe vir een vrou wat die kasregister beman het, of is dit nou bevrou het? Gewoonik hierdie tyd van die dag is die Spar baie besig! Wat was aan die gang? Voor by die kasregister kan Ruan sy nuuskierigheid nie meer hou nie.

"Askuus tannie, maar hoekom is dit dan so stil hier vandag?"

"Nee jong, 5 minute gelede was die winkel nog stampvol. Toe storm hier 'n ou in met sulke deurmekaar hare. Hy was nogal aantreklik... maar anyhow, toe storm hy hier by die winkel in en begin iets mompel van 'n skip by die robot. Ek het nie verder geluister nie want my volgende customer was hier en anyhow hoe kry jy nou 'n skip in die middel van die Vrystaat? Hahaha! Verbeel jou!!"

"Maar wat het toe van al die mense geword tannie?"

"O ja, toe ek weer opkyk is die winkel leeg. Selfs ou Jenna hier by die till langs my was ook sommer gone."

  Ruan was nou eers nuuskierig. Wie kon hierdie man met die deurmekaar hare wees? En hoe het dit veroorsaak dat almal nou weg is uit die winkel? Ruan het gesien sy pa was heel rustig oor die saak. Eintlik kon hy raai sy pa sou dalk nog nie eers agtergekom het hul is alleen in die winkel nie. Dink seker weer aan werk en allerande goed. So hierdie misterie sou hy maar self aanpak en hopelik oplos.

Oppad huistoe het Ruan hard gedink oor die vreemde affere. En toe tref dit hom.

"Natuurlik! Dis die enigste opsie. 'n Ruimteskip! Dis tog al skip wat in die Vrystaat kan kom en dit verklaar waar al die mense is! Hul is natuurlik deur die ruimteskip opgesuig of iets! Wat dink jy pa? Dit is tog al wat sin maak, of hoe?"

"Wat nou van 'n ruimteskip? Is dit vir jou mondeling van more? Moet jy weer karton skool toe vat?"

"Huh? O, nee, ek praat van die mense wat weg was in die winkel. En die skip.... uhmmm, ja, dis my mondeling van more."

  Ruan het hom bedink en gereken hy moes hierdie teorie van hom nou eers self verder op die proef stel en dan as hy sy feite in 'n lyn het dan sal hy sy pa vertel.

  By die huis gekom was die ruimteskip al waaraan hy kon dink. 'Hoe cool sou dit nie wees om maan toe te kan gaan nie! Dis nou as hierdie ouens ooit van die maan is. Dalk is hulle van Jupiter of dalk is  hul glad nie eers van ons sterrestelsel nie! Dis alles net te fantasties. Hulle sal darem seker vriendelik wees want watter wesens met sulke ongelooflike gevorderde breinkrag om ruimteskepe te bou sal nog so dom wees om onvriendelik te wees? Ja-aag wat, hulle sal vriendelik wees. En dink nou net as ek kan saamgaan!'

  Toe begin Ruan besef dat as hy wil saamgaan sal die Maan-manne darem seker net eers van hom moet weet. 'Dis seker hoekom die man met die deurmekaar hare in die winkel ingestorm het. Hy het seker vir hulle kom sê om saam te kom! Ek sal 'n plan moet maak dat hulle van my weet en dat hul kan sien dat ek ook vriendelik is en natuurlik ook met gevorderde breinkrag. Ek moet hul laat weet dat ek wil saamgaan.'

  Ruan werk toe 'n plan uit. Hy dra die groot luidspreker van die Hi-fi uit buitentoe. Toe vind hy gelukkig die mikrofoon in 'n laai en haas na buite om sy aankondiging te maak.

"Hallo wesens van die ruimte. Ek is Ruan Havenga en ek wil jul net laat weet dat ek regtig 'n vriendelike ou is en as jul dit goeddink, dan sal ek ook wil saamgaan in jul skip. Ek wil natuurlik weer terugkom, maar sal bitter graag wil sien hoe lyk Jupiter!"

  Ruan se pa en ma en sy sussie is soos blits uit die huis en kyk verbaas na Ruan.

"Wat is aan die gang seun? Is dit vir jou mondeling van more?"

  Ruan verduidelik toe maar sy hele teorie aan die drie wat daar staan met sulke breë glimlagte op hul gesigte. Soos hy verduidelik word die glimlagte net breër. Ruan kon nie glo dat hul nie sy teorie met ope arms omhels nie. Dis tog duidelik!

  Die ergste is, toe Ruan die volgende dag vir Mnr Jansen ook sy teorie verduidelik en dit natuurlik moet verklaar hoekom sy Wiskunde huiswerk nie klaar is nie, wou Mnr Jansen ook nie sy teorie glo nie! Hy kon toe darem sy teorie gebruik vir sy mondeling en het daar nogal goeie punte gekry in plaas van raas.

  Maar die hele storie het hom bly pla. Hoekom het die Maan-manne hom nie kom haal nie? Of was hul teen daardie tyd dalk reeds weg? En as daar dan nooit Maan-manne was nie, hoekom was die winkel dan leeg? Hy het die saak met sy pa bespreek, maar hy kon ook nie die misterie oplos nie.

  Die volgende middag na skool gee Ruan se pa vir hom 'n berig uit die koerant om te lees. Dis 'n Engelse koerant maar Ruan lees baie goed Engels. Die opskrif is Speeding car skips robot. Ruan het nie dadelik verstaan hoekom sy pa wil hê hy moet hierdie berig lees nie. Hy lees toe maar verder. Stadig aan het dinge begin helder word. "... big crash..." en dan bietjie verder "... robot in front of Spar in Redeling street..." en nog bietjie verder af "... Mr James Botha ran into Spar to get some help..." Ewe skielik tref dit vir Ruan tussen die oë. Hy kyk na sy pa en glimlag. Ruan dink nog hardop en al wat hy sê is:"Dit was skíp, nie skip nie! Dit was skíp man!"