Pietman Vertel

  Pietman is nie wie jy dink hy is nie. Hy is nie eers wát jy dink hy is nie! Nee, want hy is 'n vlermuis! Maar laat ons maar by Pietman self verder hoor. Hy is tog so lief vir vertel.

  Hallo julle. Ek gaan julle bietjie vertel van my lewe as 'n vlermuis. Dis rof hoor! Maar tog baie lekker ook! Kom ek begin eers met die slegte nuus. My tannie is laas maand begrawe. Dit was nogal hartseer hoor. Dr Lasso sê iemand het haar omstreeks twee-uur die oggend met 'n tennisrakket doodge..... wel julle verstaan wat ek bedoel. My oupa sê rakkette is verantwoordelik vir ongeveer 65% van alle sterftes onder ons vlermuise! So julle sal verstaan as ek sê dat ek nie van tennis hou nie en ook sommer nie van muurbal of pluimbal nie.

  "Ai, die lewe van 'n vlermuis", dis nou wat my oupa altyd sê en dan sug hy so 'n groot sug. My oupa is maar oud, seker so vier jaar al! Ek het al gehoor mens-oupas word sommer 80 of 90 jaar oud, maar dit kan beslis nie waar wees nie! Verbeel jou. 90! Ag pfft!

  Maar ja, die lewe van 'n vlermuis is lekker ook. Kyk nou maar na my ma en pa. Hulle is gisteraand twaalfuur na Die Donkie. Dis 'n kroeg net so vyf kilometer van ons grot af. Ma het gesê ek moet my tande slyp en dan gaan hang. Ek mag mos nie na twaalf nog buite wees nie. Maar wag net dat ek een jaar oud is hoor! Dan gaan ek ook Donkie toe en ek gaan laat kuier hoor! Sommer tot die son opkom.

  Ons grot is darem self ook nie 'n slegte plek nie. Ons het nogals 'n luukse grot eintlik. Twee uitgange, 'n spens, 'n groot kombuis en elf kode-vier hangplekke. Ons grot is baie gerieflik. Hy front suid, so die son pla ons darem nie vroeg nie. In die somer is hy tog lekker warm en bedompig. Ons het die grot oorgeneem nadat my pa verkies is tot Minister van Restaurante en Kroeë. Ons sosiale aanhang het snaaks genoeg verdubbel na my pa die verkiesing gewen het. My oupa sê dit was te wagte, maar ek verstaan niks daarvan nie.

Die ander vlermuise hou baie van ons, maar die ander diere hou nie van ons nie. My ouma het gesê dat dit verstaanbaar is. "Ons soek hulle bloed en daarom soek hulle ons bloed."

My ouma het maar altyd in sulke raaisels gepraat, dis nou voor haar dood natuurlik. Haar sonar het opgepak en toe vlieg sy in 'n muur vas. Sy was by 'n spesialis gewees 'n week voor die ongeluk, maar volgens hom kon daar niks aan die probleem gedoen word nie.

  My oupa is deesdae so leweloos, hy hang net rond. Hy gaan nooit meer uit nie, selfs nie vir 'n olifant nie! My oupa was op sy dag die hoof raadgewer van die president gewees. Dit was nou in die tyd van die groot droogte, toe kos volop en so toeganklik was. So hoor ek maar. Deesdae hang Oupa by die venster rond en staar die verte in, selfs in die dag. Dis seker nou nie meer lank nie.

  En dan is daar my ouer broer waarvan ek julle nog moet vertel. Hy is maar die moeilike een van die gesin. Hy wou nie skool toe gaan nie en is maar altyd in die sop. Kyk nou maar soos laasweek. Hy het weer baie laat by die huis gekom. Hy en Ma het 'n woordewisseling gehad. My broer kuier by 'n vrugtevlermuis jy sien en dit is natuurlik heeltemal ongehoord en onbetaamlik jy sien.

"Hulle soort is laer as die seebodem!", het my ouma altyd gesê. My pa was nie veel gepla nie. Hy het 'n wilde lewe gelei, wel dis nou voor hy met Ma getrou het en sy hom in die politiek ingedwing het.

"Jy kan jou pa se posisie baie benadeel jongeling!", het sy my broer berispe. Ag maar Ma het dit tog maar als vir ons onthalwe gedoen.

  Die lewe is eintlik 'n fees. 'n Vlermuis moet net wegbly van mense en rakkette en wag vir die volgende droogte. Dis nou iets wat ék sê.

  Ek moet nou eers gaan eet, maar miskien vertel ek jul 'n ander keer nog oor die lewe van vlermuise. Soos my beste pel Djam altyd sê:"Vlermuise is cool, veral as hulle lank in die yskas was!"